۱۰/۱۲/۱۳۸۷

شهدای بهائی: جناب دکتر خسرو مهندسی

 شهدای بهائی: جناب دکتر خسرو مهندسی شهدای بهائی: جناب دکتر خسرو مهندسی
به مناسبت فرا رسیدن 14 دی ماه، سالروز شهادت ایشان

جناب خسرو مهندسی در خرداد ماه 1308 در شهر کرمان پا به عرصه وجود نهاد. پس از اتمام تحصیلات ابتدائی و متوسطه، در سال 1330 با کسب مقام اوّل بین کلیه دانشجویان رشته های مختلف دانشسرای عالی طهران، در رشته علوم تربیتی و فلسفه فارغ التحصیل شد و همزمان با تحصیل در دانشسرای عالی، درجۀ لیسانس در همین رشته را در دانشگاه طهران کسب کرد. با استفاده از بورس تحصیلی راهی ایالات متحدۀ امریکا گشت و دوره فوق لیسانس و دکترا را در دانشگاه الی نوی در آمریکا با نمرات عالی گذراند.

دکتر مهندسی در بیست و دوم فروردین 1331 با خانم ثریّا فاریان از خانوادۀ مذهبی مسلمان که خانمی تحصیل کرده، ناطق و دبیر دبیرستان بود، ازدواج نمود. پس از مدتی این خانم هم به دیانت بهائی مومن شد و حاصل این ازدواج، سه فرزند است.

دکتر مهندسی پس از مراجعت از امریکا در سال 1333 به سمت دانشیار دانشسرای عالی، انتخاب گردید. با تاسیس دانشکده علوم تربیتی دانشگاه طهران، با حفظ سمت استادی به دانشگاه طهران منتقل شد. دو کتاب او به نام های "اندازه گیری و سنجش" و "روش تحقیق" که او ترجمه کرده بود در شمار کتاب های دانشگاهی در آمد. تحقیقات در زمینه های علوم تربیتی و روانشناسی با همراهی دانشگاه الی نوی در امریکا را تا بسته شدن دانشگاه های ایران به عهده داشت. مدت ها گردانندۀ کنکور سراسری در ایران بود.

نمایندگی دانشگاه طهران را در تحقیقات بین المللی در مورد چگونگی یادگیری کودکان شیرخوار به بالا را به عهده گرفت و مسئولیت ایجاد شعبۀ بین المللی جهت تحقیقات یادگیری کودکان، از طرف دانشگاه طهران در دانشگاه الی نوی امریکا به وی پیشنهاد شد که مورد استقبال دکتر مهندسی قرار گرفت و مدت یک سال نمایندۀ ایران بود. جناب دکتر مهندسی عضو جامعه بین المللی روانشناسان بود و در کنفرانس های جهانی شرکت می کرد.

خدمات ذی قیمت امری ایشان از سن شانزده سالگی با تدریس در دار التربیة طهران و عضویت در کمیسیون جوانان طهران شروع شد و با عضویت در محفل روحانی ارومیه، محفل روحانی شهری در ایالت الی نوی، محفل روحانی یوسف آباد، لجنۀ ملی جوانان، لجنۀ تحریریّه مجلۀ آهنگ بدیع، لجنۀ تصویب تالیفات، لجنه سمعی بصری و بالاخره عضویت در محفل روحانی طهران از سال 1357 تا 1360 ادامه یافت.

دکتر مهندسی فردی برجسته، مدیر، مدبّر با هوش و خادم برازندۀ امر الهی بود. این وجود موثّر و محترم در تاریخ یازدهم آبان ماه 1360 در منزل آقای بقا هنگام تشکیل محفل روحانی طهران، به توسط پاسداران کمیتۀ انقلاب بازداشت گردید و در تاریخ 14 دی ماه 1360 در زندان اوین طهران همراه با سایر اعضای محفل طهران و خانم صاحب خانه شیدرخ امیرکیا (بقا) به شهادت رسید و بدون اطلاع خانواده و بدون تشییع جنازه در همان روز شهادت در گورستان خاتون آباد مدفون گردید.

اسامی سایر همراهان ایشان در هنگام شهادت چنین است: جناب فتح الله فردوسی، جناب اسکندر عزیزی، جناب مهندس کورش طلائی، خانم شیوا محمودی (اسدالله زاده)، و خانم شیدرخ امیرکیا (بقا).

روحشان شاد و یادشان گرامی باد.
تلخیص از: پروازها و یادگارها، ماه مهر گلستانه، چاپ شرکت سوپریم، 1371

هیچ نظری موجود نیست: